Schadevergoeding telt niet langer mee bij vermogen
Vooralsnog hebben slachtoffers van een ongeval die schadevergoeding hebben ontvangen – voor bijvoorbeeld blijvend verlies van arbeidsvermogen – last van een vervelende bijkomstigheid indien zij ook aanspraak willen maken op een geldelijke bijdrage vanuit de overheid.
Slachtoffers die aanspraak maken op zorg op grond van de Wet langdurige zorg (Wlz) of een maatwerkvoorziening vanuit de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo), moeten een eigen bijdrage betalen. Daar is op zich niets vreemds aan. Echter, de hoogte van deze eigen bijdrage is afhankelijk van het vermogen dat iemand heeft. Het vermogen wordt door de belastingdienst vastgesteld. Iemand die net een flink bedrag op zijn dan wel haar bankrekening heeft staan nadat de schadevergoeding is uitgekeerd, ziet als gevolg daarvan dat de eigen bijdrage hoger uitvalt. Hierdoor kan de eigen bijdrage onnodig hoog uitvallen en in sommige gevallen zelfs leiden tot een maximale eigen bijdrage.
Ik schreef vooralsnog, want in een brief van 13 juli 2018 heeft de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) voorgesteld een uitzondering te maken van letselschadevergoedingen voor de vermogenstoets van de Wlz en Wmo. De reden hiervoor is dat diverse organisaties hebben gepleit voor een uitzonderingspositie van slachtoffers van een ongeval die een schadevergoeding ontvangen voor blijvend verlies van arbeidsvermogen. De verzochte uitzonderingspositie heeft betrekking op de vermogensinkomensbijtelling die wordt gebruikt bij de berekening van de eigen bijdrage.
De uitzondering geldt voor materiële schadevergoedingen die zijn vastgesteld na 10 oktober 2004 bij een ongeval dat tot verlies van arbeidsvermogen heeft geleid. De minister kan dit regelen via een ministeriële regeling die dan in 2019 zal gelden.
Voor vele schadeslachtoffers is dit een mooi vooruitzicht, alhoewel nog niet duidelijk is wat de datum van inwerkingtreding van de wijziging zal zijn.
5 oktober 2018
Anneline Nieuwenhuijse